این کامنت حاوی مقداری اسپویل است:::::؛بعضی ها رو دیدم که میگفتن شخصیت ها تک بعدی بود مخصوصا به جویونگ و جو اون سوپ گیر داده بودن که جویونگ همیشه جدی جدی بود و جو اون سوپ همیشه شوخ و خل بود در حالی که بنظرم این طور نبود جویونگ اول سریال خیلی جدی طور بود طوری که احساس میکردم به زور داره برا لی گون کار میکنه حتی حس کردم شاید این سریال برومنس نداره ولی کم کم از اون حالت خشکی دراومد و با احساس تر شد حتی با احساس حرف میزد و با احساس و حتی گاهی با نگرانی به لی گون نگاه میکرد طوری که حتی بیشتر بیننده ها یاد مه میگفتن جو یونگ لی گونو دوست داره و لی گون و یونگ رو باهم شیپ میکردن حتی وقتی که یونگ با شینجه بود و اونجایی که داشت از خودش و لی گون میگفت خیلی با حال و با احساس تعریف میکرد حتی تو صحنه اخر یونگ با اون سوپ یونگ بغض کرده بود می خواست گریه کنه ودر کل یونگ از حالت خشک خشک به یه ادم عاطفی تبدیل شد
درمورد اون سوپ هم اون سوپ اولش خیلی خل و چل بود ولی بعدش اونجایی که اون سوپ تازه تیر خورده بود و تو بیمارستان بود و لی گون بالا سرش بود با چشم های قرمز شدش و با لحن اروم و با لهجش میگفت” لیاقت شمشیر شکست ناپذیرو دارم یا نه؟” و وقتی داشت با یونگ خداحافظی میکرد داشت قشنگ زار میزد خب معلوم بود اونجا که خل چل زیادنبود و از درجه خل چلی ش کم شده بود و با احساس تر شده بود
در کل قبول دارم شاید کاکترای خیلی چند بعدی نبودن که دلیلشم اول نویسنده بود دوم اینکه کل سکانس های جو یونگ و جو جو اون سوپو جمع کنی فکر نکنم بیش تر ۴۰ ۵۰ دقیقه باشه پس اصلا شاید، امکان به وجود اوردن کاراکتر چند بعدی نبودولی تک بعدی هم نبودن حداقل دو بعدی بودن و در کل بهترین بازیگرای این سریال که خیلی طبیعی بازی کردن بازیگر شینجه و جو یونگ/جو اون سوپ بودن طوری که وقتی تو ویدیو بازیگران این سریال تو بازی جنگا وقتی میدمشون دیدم که خیلی با شخصیت هاشون تو سریال متفاوت ان ولی انقدر طبیعی تو سریال بازی میکردن که فکر میکردم تو واقعیت هم باید همینطوری باشن…

*امیدوارم این کامنت ام ثبت بشه* لطفااااااااااااااااااااا🙏🙏🙏
*طبق سایتthefangirlverdict(این سایت سریال های کره ای رو نقد میکنه)*
*بازیگرانی که اُکِی بودند یا بد نبودند:لی مینهو ،کیم گوایون ،جونگ اون چه(نخست وزیر)، لیم لیم.*
*بازیگرانی که دوست داشتم (یعنی این سایته دوست داشته و یعنی بهتر از بازیگر بالایی ها که نام برده بودن مثل اینکه تو این سریال نقش دوم مرد ها بهتر از بقیه بودن )::کیم کیونگ نام(شینجه)و وو دو هوان(جو یونگ و جو جو اون سوپ) و بانو نو ((مادر بزرگ لی گون))*
***و در آخر هم به کل این سریال از میون نمره های(A++وA+وAوA-وA–وB++وB+وBوB-وB–وC++وC+وCوC-وC–)بهش نمرهB داده که نشون میده نه سریال خیلی خوبه نه خیلی بد در کل یه سریال معمولیه پس اگه خواستین ببینینش از توقع زیادی نداشته باشین تمامممممم***
***میدونم ممکن بهم بگین هیتر یا اینجور چیز ها ولی من حقیقتو گفتم طرفدار شخص خاصی هم نیستم به خاطر نویسنده سریالو دیدم بهتون توصیه میکنم قبل دیدن سریال ها برین نقد های این سایتو بخونین خیلی خوبه***

بنظرم دلیل اینکه یه عده سریال باب میلیشون نبوده کاملا مشخصه.. چون وقتی داستان برات مبهم باشه و هیچ دلیل یا توضیحی برای اتفاقاتی که توی سریال میوفته نیارن بیننده خسته میشه و این یک واقعیته که خیلیا از جمله خودم واقعا فهمیدن یه سری موضوعات براشون سخت بوده و من حتی مجبور بودم چند بار یه سری سکانسا رو ببینم تا شاید چیزی دستگیرم بشه و خب این ایراد کارگردان و نویسنده بوده که نتونستن حداقل یکم سریالو برای بیننده ها واضح تر کنن وگرنه بازیگرا عالی بودن و بازیشون واقعا خوب بود

خنده داره
بعضی ها تا هوادار های سریال میرن و نمیان چک کنن صفحه رو پر از چرت و پرت می کنن

خیلی قشنگ بود
من از بیست بهش نونزده می دم

پشمام
هنوز اینجا بحثه
سریال برای هیترا بسی سوزنده بوده 😂😂

مگر حوصله فکر کردن داشته باشی قشنگه
مگرنه نبین چون متوجه نمی شی

سریال خیلی قشنگیه
ارزش دیدن داره

مزخرف ترین سریال وایی فقط تیکه های آشپزی مین هو این چه سمی بود اخه😂

فکر کنم برای بعضی ها این سریال خیلی سوزنده بوده
و احساس می کنم اکثر هیتر ها هم هوادار های جی چانگ ووک هستن
چون پنج نفر دوباره نظر منفی اینجا دادن همشون هم حدودا با همون لفظ داخل فروشگاه ست بیول تازه کار که همه می دونن چه اثر معمولی بود کلی به به و چه چه کردن و تازه گفتن اثرش بی نظیر بوده
ولله موندم به شما چی بگم
بابا این سریال اصلا صفر
اثر اوپای شما هم 20
حالا بیخیال شید

به نظر من اونایی که این سریال رو در حال پخش دیدن بیشتر متوجه شدن و بیشتر دوستش داشتن
چون بعد از دو قسمت تا یک هفته نظریه های متفاوت و دلیلی های زیادی برای اتفاقات در همین صفحه مطرح می شد که اگه نظرات رو می خوندی و با روند پخش پیش می رفتی اکثر مسائل رو می فهمیدی
در کل می خوام بگم یک ذهن برای درک این سریال کافی نیست و باید چند نفری با هم شروع کنید و با هم هی در موردش بحث کنید تا مسائل براتون لذت بخش بشه
درست مسل وقتی که مسائل فیزیک رو با دوستات حل می کنی و خیلی لذت بخشه

مستر سانشاین که شاهکار بود.
حتی کند پیش رفتن اوایل داستان مانعم نشد که سریالو ول کنمو با علاقه ادامه دادم.
علاوه بر اینکه بعد از چند قسمت هیجان و کشمکش هم بهش اضافه میشه.

کلا این نویسنده فضاهای شاهکار رو به چوخ میده کارش اصلا همینه…اون ازمستر سان شاین که کلا به زور باید دنبال تعلیق و هیجان می گشتی اینم از این که دیگه ترکونده بود اینقدر الکی بود

سریال خیلی قشنگه
اما سلیقه ایه

ببینید این سریال همه کس پسند نیست
مخصوصا داخل کیدراما
چرا که حال فکر کردن رو خیلی مسائل رو ندارن و فقط دوست دارن سریال ی جواب واضح بهشون بده
و باور کنید چه اون هایی که گفتن سریال رو دوست نداشتیم و چه اونایی که عاشقش شدن از خیلی چیزا سر در نیاوردن
و فقط می خوان ی چیزی گفته باشن
برای نمونه ی سوال
چطور جونگ ته وول تونست به لی لیم تو منطقه 0 و 1 شلیک کنه وقتی هیچ چیزی حرکت نمی کنه ؟ و بعدش چطور حافظ شو از دست نداد
اگر تونستید جواب بدید اون وقت حق دارید نظر بدید
غیر این صورت به این معنایی هست که ما حتی سریال رو درست متوجه نشدید
پس چطور نظر می دید نمی دونم

سریال پتانسیل خیلی بالایی برای فوق العاده شدن داشت…اما نتونستن خوب دربیارن.
سریال کشش و هیجان نداره…اگه با این دو مورد مشکلی ندارین، ببینین خوشتون میاد به نظرم!
در کل به نظرم خیلی متوسط بود.

نمیدونم چرا خوشم نیومد
نمیدونم میگین چیش قشنگه
سلیقه ها خیلی متفاوته
چونکه این فیلم رو خواهرم هم نگاه کرد و خیلی خوشش اومد اما من واقعا دوستش ندارم

بچه ها فقط منم که اون سوپ و با یونگ شیپ میکنم ؟ لامصب در نظر نگیریم که قیافه هاشون یکیه خیلیییییییییییییییییی به هم میاااااااااان

من دیر به دیر به این صفحه سر میزنم ولی همچنان تو کامنتا سر این سریال دعواس بابا قبول کنین سریال متوسطی بود پنجاه پنجاه بود یه عده خوششون اومده یه عده نه پس به نظرات هم احترام بزارین کسایی هم که سریال رو ندیدن بگم که چند قسمت ببینین خوشتون اومد ادامه بدین
سریالی نیست که بشه صد در صد پیشنهادش کرد

یکسری موارد هست که برای سنجیدن یک سریال باید بهش توجه کنید یک قبل دیدن این سریال باید به ژانرش توجه کنید پادشاه ابدی ژانرش در ابتدا فانتزیه پس اغراق و همینطور به گفته نویسنده افسانه پریان سبک اصلی این سریاله و بعد اون علمی معمایی و عاشقانست و این دلیلیه که قابل پذیرش و جذابه وقایع چون شما افسانه پریانیرو خواهید دید که یکمقدار حالت رئال تر بهش داده شده و با علم ترکیب شده
.
درباره شکل گیری عشق پادشاه و دختر داستان :
۱. بنظر منهم این بخش میشد زیبا تر به نمایش گذاشته بشه اما پادشاه داستان یکبار دختره یعنی جانگ ته وول رو نمیبینه پسری که بیست و پنج سال در یک شب پدرش جلوی چشماش به قتل رسیده ازون شب عکس یک دختر رو داره روی یک کارت شناسایی و سالهاست داره دنبالش میگرده پس با دیدن دختره هیجان زدست و دقیقا عشقشرو پیدا کرده که با توجه به ژانر سریال و اینکه به گفته خود نویسنده سریال یک افسانه پریان در جهان موازیه این مورد قابل درکه و بعد اونهم پادشاه و جانگ ته وول دو هفته کنارهم هستند از نظر علمی هم دو هفته برای بوجود اومدن عشق بین دونفر کافیه هرچند برای آقایون چند دقیقه هم کافیه .
۲ درمورد سکانس نجان دختر :
درمورد سکانس نجات ته وول از دست لی ریم سریال کاملا نمایش میده پادشاه در اتاقی که تمام کادر سلطنتی درش هستند دارن دوربین هارو چک میکنن پس حتما خیابونرو بستن ?‌
۳ چرا پادشاه فرد ثروتنمد و باهوشیه ؟؟؟
تمام پادشاها طبیعتا بسیار ثروتمند و اشراف زاده هستند نه ؟ و خیلی ازین شاهان و حتی ملکه ها افرادی نابغه در زمینه سیاسی ریاضی و… میتونن باشن مثل ملکه انگلستان که زنی بسیار باهوشه و تو این سن بالا هنوزم دنیارو میچرخونه یا برخی از شاهان خود ایران پس اینکه شاه داستان یک مرد باهوش و ثروتمنده اصلا نیاز به توضیح نداره
.
لطفا با توجه به ژاند یک سریال سریالیرو نقد کنید و ازش ایراد بگیرید موارد بالا درست مواردین که من دیدم برخی پیجهای اینستاگرامی ازش ایراد گرفتن درحالی که در ژانر زندگی روزمره و رئال از عاشق شدن یک دختر و پسر طی یک صحنه اسلوموشن یک ثانیه ای احساساتتون به وجد میاد و براشون قابل تاییده منطق سناریو!
ژانر سریال فانتزیه دوست عزیز یک افسانه پریان علمی و عاشقانه در جهان امروزیه