روزهای خوبی با این سریال داشتم. یادش بخیر…..

“چیز زیادی نیست، با لذت نوش جان کنید.”

به یاد آجوشی و جمله آرامش بخشش .

دلم براش تنگ شده.

سریال قشنگه؟ پیشنهاد میکنید؟

میشه یه نفر داستان سریال رو بیشتر توضیح بده؟
بدون اسپویل خیلی زیاد البته😶
مرررسی

دلم برای آجوشی تنگ شده .
چرا همه خوبا باید انقدرقصه و سرانجام شون غم انگیز باشه ؟

آدمین محترم کل زیر نویس سریال رو لطفا یک کاسه بفرمایید
دانلود 100 لینک تو گرما و بی برقی با کرونا خودش یه عذاب دیگس

دلم میخواد یه لیتر اشک بریزم به خاطر پایانی که اصلا انتظارشو نداشتم! کیونگ سو(آجوشی)،شخصیت بی نظیری که برای همیشه توی ذهنم حکش میکنم…

لطفاً زیرنویس ها رو به صورت یک فایل هم قرار بدید
ممنون

من فکر می کنم چیزی که توی این دست سریالا مهمه شروع و پایان داستان نیست؛ برخورد آدما باهم و مسائل بینشونه که مهمه. و اگر با این نگاه ببینیمش به نظرم سریال موفقی بود. شروع داستان و پایانش شاید همون شروع و پایان کلیشه ای خیلی از داستانا باشه. اما واقعا حسایی که توی فیلم وجود داشت، برخورد آدما، انواع عشق، انواع زندگیا، خیلی آموزنده و جذاب بود. پیشنهاد می کنم کسایی که ندیدن حتما ببینن فیلمو.

سریال فوق العاده زیبا بود خانوادگی اجتماعی بود یهمون یاد داد چطور هوای همدیگر داشته باشیم حتی اگر باهم غریبه بودیم در کنارهم و باهم زندگی کنیم گذشت و عشق به دیگران داشته باشیم عشقی که در این روزهای سخت سخت بهش نیاز داریم به امید زندگی زیبا پر از عشق و گذشت یا علی

از مترجم این سریال واقعا متشکرم بخاطر مسولیت پذیری و پشت کارشون در ترجمه یک سریال طولانی .
کمتر مترجمی اینقدر منظم ترجمه می کنه .
واقعا ممنون و موفق باشید
شاهد پروژه های جذاب دیگه ای از شما باشیم

من به این سریال بخاطر ساختن یک فضای دوستانه درست ، به نمایش گذاشتن چالش های مختلف زندگی برای آدم های گوناگون در دوره های سنی متفاوت
پررنگ کردن دو عنصر بخشش و محبت
و عشق های ساده و پاک با همه فراز و فرود ها نمره ۷/۵ از ۱۰ میدم

سریال با همه خوبی ها و بدی هاش به اضافه برخی کلیشه ها تموم شد .
اما چیزی که ماندگاره فقط مهر و محبته
خانواده غذا خوری برای همیشه در خاطرم می مونه
آجوشی ، مرد تنهای متواضع
یونگ شین ، دختر زرنگ و مهربان
جونگ هون ، راهش رو پیدا کرد
بابای جونگ هون ، ظاهری خشن و کم حرف و قلبی پر از محبت
مادربزرگ، رو راست و رک با مهربانی و درایت
آجوما ، دمدمی و دهن بین و بسیار بخشنده
آقای معلم ، پدری برای همه و پناهی برای تنهایی همه
عمو، سادگی و بی آلایشی
داجونگ، حماقت و مهربانی
اوه بوک ، معرفت و مردانگی
پیل سان، زنی عاقل و ساده زیست

و در آخر ، چیز زیادی نیست اما با لذت نوش جان کنید .

بعضی آدم ها مرگ جاودانه‌شون میکنه و آجوشی از اون دست انسان ها بود .

سریال با تمام خوبی ها و بدی هاش تموم شد با اینکه زیاد کشش دادند ولی خوب پایان اش بد نبود نه خیلی شاد بود نه خیلی غمگین از ۱۰ نمره بهش ۷.۵ میدم یه جورایی برای این سریال و بازیگراش دلم تنگ میشه بهش عادت کرده بودم

انگار که
۶۰ قسمت اول رو انگار نویسنده نوشته
۶۰ قسمت دیگه رو دوک سون از بوسان

۶۰ قسمت اول واقعا خوب بود و من خیلی خیلی خیلی دوسش داشتم حس دوستانه سریال خیلی خوب بود از قسمت ۶۰ واقعا افت کرد داستان و همش انتقام و دروغ و دعوا بود ولی خوب آخراش یکم بهتر شد
۶۰ قسمت اول حس دوستانه خیلی قشنگی داشت و کاش همون روند ادامه پیدا میکرد از قسمت ۶۰ خیلی کش میدادن تا یه چیز معلوم بشه

اسپویل
…………….

دوست دارم تحلیل و میزان رضایت تون را از پایان سریال بدونم. کسایی که دنبال میکردن نظر بدن.

قسمت 117 عالی بود . ممنونم از نویسنده بخاطر خانواده دوست داشتنی غذاخوری . آدمای عادی با قلب هایی مهربان .
« باید با هم زندگی کنیم تا بتونیم عذرخواهی کنیم و ببخشیم » چقدر یونگ شین این حرف رو درست گفت . با دور شدن و ندیدن هرگز فرصتی برای ابراز پشیمانی و بخشش به وجود نمیاد .

نویسنده ها چرا یهو رفتن تو فاز سرطان و مرگ و ایناا؟!!!!!!!!چخبرتونهههههههه😑

زبونم بند اومده نمیدونم چی بگم!!..هر چی بلا بود سر این آجوشی بیچاره اومد…امیدوارم قسمت آخرو درست جمعش کنن وگرنه من دیوونه میشم

تا 114 دیدم و میتونم بگم هم نویسنده و هم کارگردان موقعیت خوبی داشتند که داستان را با یک پایان عالی یا لااقل منطقی تموم کنند اما این بدترین انتخابی بود که کردند.